Mola - 1/2

  Sekiz saat olmuştu yola çıkalı. Lakin uzun yola çıkmak için ikindi gibi saçma bir vakti seçtiğinden saat gecenin ikisiydi. Akşam serinliğinde bangır bangır açtığı radyosuyla güzel başlayan yolculuk, şimdi burnundan geliyordu sanki. Sokak lambaları azalmamıştı ya, daha az gözüküyordu gözüne. İnsan sesi duymaya cesaret edemediğinden kapalıydı radyo da. Korkmuştu.
  Bir köpeğe çarpmamak için direksiyonu kırdı, araba acı fren sesleriyle sağa sola yalpaladı. Hassiktir lan! diyerek çıktı arabadan, başı ellerinin arasında, soluklandı arabanın yanında. Mola vermesi gerekiyordu.
  Arabaya geri binip çevresinden geçen tek tük arabaların sesini dinledi bir süre. Hâlâ nefes nefeseydi. Radyoyu açtı, o bilindik cızırtısı geldi. Rastgele çevirip ilk denk geldiği istasyonu dinlemeye başladı - komik olduğunu iddia eden bir gece programı. Ses yapsın da.
  İlk gördüğü tesise girdi. Işıkları kesik kesik yanıyordu. Tabelasındaki neonların yarısı sönmüştü, marketinde de sudan başka bir şey olduğu şüpheliydi. Yine de girdi.
  Fulle deyip lokantaya girdi.

-----------------------------------------

hikâyeyi yarıda kesiyorum çünkü şarjım az ve az önce bitirmek üzereyken program hata verince bir miktar dellendim. yarın tamamlarım. bye.