Çok da uzun zaman önce değildi ama, hayatımın yarısı kadar bir zaman önceydi. İlk kez babamdan kalma bir Leman sayısında görmüştüm çizimlerini. O zamanlar okumayı az buçuk becerip -ilkokulda okumakta biraz zorlanmışımdır- her okuduğundan mutlu olan ben, senin çizgilerine baktıkça diyalogları umursamaz olmuştum. Çizdiklerin çok farklıydı, fantastik olduğu kadar tanıdıktı da. Korkunç olduğu hâlde hiç de yabancı gelmiyordu. Her zaman seninle tanışmak istemiştim abi, seninle çok iyi anlaşacağımı düşünmüştüm.
Abi senin çizim kaliten de çok iyiydi, bana göre Türkiye'yi bırak, dünyadaki en iyi çizerlerden biriydin -Kenan Yarar alınmasın-. Senin çizgi romanlarını, kısa hikâyelerini, anılarını gördükçe, daha da özendim sana. Çizmek için çok çabaladım abi, az buçuk oldu da. Yine de seninkilerle karşılaştırmak yersiz olur şimdi tabii. Seni okudukça çizime yöneldim, olmayacağını anlayınca edebiyata.
Zevklerim de seninle şekillendi diyebilirim hatta abi. Yıllar içinde bir Poe hayranı oldum, başkalarının tiksindiği eserlere ilgiyle bakar oldum. Eserlerine baktım, eserlerini okudum, gerçeğe ilgi duymaz oldum. Karanlıktan korkardım, odamın ışığını kapatıp kendi kendime köşe kapmaca oynar oldum. Evet abi, biraz manyaklık bende de vardı.
Sadece istenmeyene yönelir gibi algılama ama, sen bana çok farklı ve özel bir kültür aşıladın. Sadece bana da değil. Seni okuyan onbinlere, yüzbinlere, belki milyonlara. Senden öykünüp çizer olmaya karar veren onlarca karikatüriste. Belki seni hiç görmedim hayattayken abi, bu yüzden senin hakkında bir şeyler yazmak bana düşmez. Ama bugün bizi çok üzdün be Galip Abi. Kendine hiç iyi bakmadın, seneler geçtikçe gözümüzün önünde parça parça oldun. Seni sen yapan buydu belki ama insan bu yaşında ölür mü hiç be abi?
Abi senin çizim kaliten de çok iyiydi, bana göre Türkiye'yi bırak, dünyadaki en iyi çizerlerden biriydin -Kenan Yarar alınmasın-. Senin çizgi romanlarını, kısa hikâyelerini, anılarını gördükçe, daha da özendim sana. Çizmek için çok çabaladım abi, az buçuk oldu da. Yine de seninkilerle karşılaştırmak yersiz olur şimdi tabii. Seni okudukça çizime yöneldim, olmayacağını anlayınca edebiyata.
Zevklerim de seninle şekillendi diyebilirim hatta abi. Yıllar içinde bir Poe hayranı oldum, başkalarının tiksindiği eserlere ilgiyle bakar oldum. Eserlerine baktım, eserlerini okudum, gerçeğe ilgi duymaz oldum. Karanlıktan korkardım, odamın ışığını kapatıp kendi kendime köşe kapmaca oynar oldum. Evet abi, biraz manyaklık bende de vardı.
Sadece istenmeyene yönelir gibi algılama ama, sen bana çok farklı ve özel bir kültür aşıladın. Sadece bana da değil. Seni okuyan onbinlere, yüzbinlere, belki milyonlara. Senden öykünüp çizer olmaya karar veren onlarca karikatüriste. Belki seni hiç görmedim hayattayken abi, bu yüzden senin hakkında bir şeyler yazmak bana düşmez. Ama bugün bizi çok üzdün be Galip Abi. Kendine hiç iyi bakmadın, seneler geçtikçe gözümüzün önünde parça parça oldun. Seni sen yapan buydu belki ama insan bu yaşında ölür mü hiç be abi?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder