Günün Şarkısı - Rika Muranaka / The Best Is Yet to Come
-------------------------------------------------------------------
Bu yalnızca bir efsane tabi. Birçokları inanmaz bile. Yine de bazen insan en saçma umutlara bile tutunma ihtiyacı hisseder.
"O çöl hakkında anlatılanların yarısı asılsız yarısı abartıdır kardeşim, korkmasın gözün. Alt tarafı kum işte. Geçmek ne kadar zor olabilir ki?"
Yalan.
"Yine de her şekilde yemeğe ve bineğe ihtiyacımız var. Hem duyduğuma göre çöl sınırında siyah camdan kılıç yapan ustalar varmış, bir kestiğin daha da iflah olmaz diyorlar. Görmek isterim doğrusu."
"Hele bir ormanı geçelim de."
Çıktıkları yer olan Matresse, güney ili Nosaires'in kuzey sınırındaydı. Kuzeye doğru ormanlar sıklaşıyor, doğuya doğru ise orman yerini bozkıra bırakıyor, sonunda çöl başlıyordu. Çıktıklarından beri bir kez olsun doğuya varmamışlardı ve her daim ormanın içindeydiler. Ormanlar nemli ve bunaltıcıydı. Her adım için ayrı bir çaba sarf ederdiniz ve bacaklarınız kurşuna dönüşürdü. Sürekli terlemeden mütevellit asla suya kanamazdınız. Tek zorluk bu değildi tabi. Ağaçlardan gün ışığını bile zor görüyorlardı. Orman canlıydı, hareket ediyordu ve kendi içinde labirentler oluşturuyordu. Ormanın haritasını çıkaramazdınız, toprağı bile göremezdiniz; sarmaşıklar sarmıştı dört bir yanı. Üzerinde çok kalırsanız sizi yutardı bile.
Tanrım, buradan çıkmak için gerçekten can atıyor olmalıydılar.
Ormanın içinde 3 saat daha gittiler. Bu süre içinde dodolarla ve gözlü çalılarla ve kör baykuşlarla ve şu yerden bitme kanatsız çığırtkan kuşlarla ve envai çeşit bitkiyle karşılaştılar - abisi Marel'in toplamasına izin vermedi tabi. Bu kadar çok gitmiş olmaları hayra alamet değildi, bir saat önce varmış olmaları gerekirdi.
"Sana diyorum işte, yanlış yöne gidiyoruz."
"Pusulam yalan mı söylüyor yani?"
"Hatırlatmak isterim ki kardeşim, onu çöplükte buldun."
"Ne olmuş yani, baksana takır takır çalış-"
Etrafları etten duvarla sarıldı bir anda.
"KIPIRDAMAYIN!"
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder